Εθνικές γιορτές

Λόγω της εθνικής γιορτής ας ασχοληθούμε με αυτό….

Πως «κόλλησε» ο χορός με τις εθνικές επετείους;

Πως «κόλλησε» ο χορός με το σχολείο;

Πως «κόλλησε» ο χορός με τις σχολικές γιορτές;

Ας πάμε λίγο πίσω….

Πρώτη φορά η δικτατορία της 4ης Αυγούστου (η δικτατοτρία του Μεταξά) χρησιμοποίησε τον χορό ως εθνικό σύμβολο. Ο Μεταξάς όπως και όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα της εποχής εκείνης χρησιμοποίησαν κάποιου είδους προπαγάνδα με σκοπό τον έλεγχο της μάζας και του «λαού». Για αυτό το λόγο χρησιμοποίησε τις πιο δημοφιλείς μέρες του χρόνου όπως Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά, Άνοιξη, κάνοντας παραδοσιακά φεστιβάλ. Ακόμα καθιέρωσε σχολικές εορτές την 25η Μαρτίου και γυμναστικές επιδείξεις με χορό και γυμναστική στο τέλος της σχολικής χρονιάς. (κρατήστε το αυτό)…

Το καθεστώς όμως δημιούργησε και καθιέρωσε την 4η Αυγούστου ως τη γιορτή του καθεστώτος με χορευτικές και όχι μόνο εκδηλώσεις στο Παναθηναϊκό στάδιο με κύριο στοιχείο την ελληνική φουστανέλα και τον «πανελλήνιο» χορό τον καλαματιανό. Σήμερα αυτές οι εκδηλώσεις δεν γίνονται στο στάδιο αλλά στην τηλεόραση! (κρατήστε το αυτό)…

Τέτοιες μέρες σαν την αυριανή, γεμίζουμε όλοι απο εθνική υπερηφάνεια για το έπος της ελληνικής επανάστασης του 1821 και για τους ένδοξους προγόνους μας που αν δεν ήταν αυτοί δεν θα ήμασταν σήμερα ελεύθεροι… το ξέρω καλά το ποίημα, ε;

Αυτό μας έφαγε, το ένδοξο παρελθόν…. για το σύγχρονο παρόν και το εγγύς μέλλον κανένας λόγος;

Στο θέμα μας λοιπόν, ο χορός και γενικότερα η παράδοση αποτέλεσε την «κόλλα» του «έθνους» κάθε φορά που βρισκόμασταν σε δύσκολίες, η εσωστρέφεια και η στροφή προς το ένδοξο παρελθόν και την «σοφή» και τιμημένη αγροτιά ήταν η πιο σίγουρη λύση. Κάτι που δυστυχώς και σήμερα μοιάζει αναπόφευκτο…

Τέτοια μέρα η τηλεόραση, που αποτελεί το πιο δημοφιλές μέσο αυτή τη στιγμή, θα γεμίσει με τσολιάδες να κάνουν τα «ψαλίδια» τους και έμεις που τους βλέπουμε από την τηλεόραση να γεμίζουμε με υπερηφάνια για τα ένδοξα ελληνικά νιάτα. Τόσο διαφορετική εικόνα από εκείνη του 1930; Απλά άλλαξε το μέσο… οι δέκτες είναι πάλι οι ίδιοι ή μάλλον πολλοί περισσότεροι.

Αυτή είναι η εικόνα της «παράδοσης» που έχουμε; Λεβεντιά και περηφάνια;

Παραδοσιακό χορό και τραγούδι μόνο τις εθνικές γιορτές;

Ελπίζω όχι… αλλά μάλλον στο ευρύ κοινό ο παραδοσιακός χορός σημαίνει παρέλαση και είναι για «Τσολιάδες» και «Αμαλίες» αλλά και για τα «παιδία της Σαμαρίνας» που ήταν λερωμένα στη σχολική γιορτή της 25ης Μαρτίου…

Similar Posts